O sztuce zabierania gier na wyjazdy rodzinne, czyli między innymi o tym dlaczego Pędzące żółwie przegrały z Robalami
poniedziałek, 16 grudnia 2013
poniedziałek, grudnia 16, 2013
Etykiety:
gry planszowe
,
rodzina
0
Już w sobotę wyjeżdżam na rodzinny wyjazd świąteczny. Co
roku staram się na taką okazję zabrać kilka ciekawych gier planszowych, przy
czym ciekawych nie oznacza tu mózgożernych, długich, z milionem elementów. Gry
ciekawe dla geeków to nie to samo co sympatyczne, mało wymagające gry do
pogrania z rodziną. Zacząć należy od tego, że moja rodzina - w przeciwieństwie
do mnie - nie jest fanatycznie nastawiona do gier planszowych. Rozgrywka może
być dla nich dodatkiem do świątecznego wieczoru i to dosłownie świątecznego. Na
co dzień rodzinnie nie gramy w ogóle, albo prawie w ogóle.
Stąd gry, które zabieram na wyjazd muszą
spełniać pewne określone cechy: rozgrywka musi być łatwa, niezobowiązująca;
krótka (i przyjemna ;)), nieco losowa. Ponadto gry te nie
powinny zabierać zbyć dużo miejsca. W tym roku postanowiłem je zmieścić w
pudełku od polskiego wydania gry Polowanie na Robale (które jest nieco większe
od tego od gry Pędzące Żółwie). Stąd wybór padł właśnie na Polowanie na Robale
jako pierwszą grę, którą zabiorę na wyjazd. Druga z gier to List Miłosny.
Zajmuje bardzo mało miejsca, zagra się w niego przy kolacji. Tytuł idealny na
tego rodzaju wyjazdy. Kolejna gra świetna na taką okazję to Hanabi (nie na
darmo zdobyła SDJ 2013). Siostra je uwielbia, ja także. Do wspólnego grania
zabieram także Qwixx. W naszej rodzinie niegdyś dużo grało się w kości. Qwixx
to modyfikacja tej klasycznej gry. Powinien się sprawdzić. A gdyby chętnych do
grania zabrakło zawsze na wyjazdy zabieram apteczkę ratunkową w postaci gier
solo. Tym razem będzie to genialny Onirim, jego następca Urbion oraz Old Town
Solo od G3. Grania na święta na pewno nie zabraknie. Wymieniona lista gier nie
zajmuje dużo miejsca, za to niesie za sobą tony grywalności.