Prywatny blog Mateusza "JAskra" Pitulskiego

Dziś, taki krótki wpisik, niejako z nudów. Mianowicie taka śmieszna sytuacja. Jakiś czas temu gdy byłem w Rycerskiej (wtedy jeszcze nie miałem problemów z żołądkiem i mogłem sobie pozwolić na piwo) popijałem sobie Lecha. Patrzę znudzony na butelkę i czytam... Warzone... Zapytacie co w tym dziwnego? A spójrzcie teraz: WAR ZONE. Taki antyczny bitewniak... Jest źle... Ja już nawet w etykietce od piwa znajduję fantastykę i gry :D. Także jakbyście chcieli się ze mną umówić na Warzone to niestety nie teraz. No chyba że na jedno małe Warzone.

Jak to zwykle w tym, kończącym rok okresie sporo się dzieje. Odbył się TDF i pomimo pewnych niedociągnięć udał się na tyle, że z optymizmem patrzymy na wizję TDF 2009. Na tych samych zasadach, dokładnie za rok będzie nam się dane bawić i oby tak było. Tego sobie i Wam życzę. Z rzeczy dalszych to jakoś mi tam życie ubiega z kochaną Natalią, tak dłużej już tego nie będę ukrywał ;) Ci co śledzą zmiany na moim blogu, pewno już dawno zauważyli górny link w menu „Zaprzyjaźnione blogi”. W tym samym miejscu ostatnio dodałem świerzy (co nie znaczy że nieciekawy) blog MossGrande. Naprawdę polecam ów blog, bo nie dość że „w naszych klimatach” to jeszcze serwujący olbrzymie i soczyste felietony. Z rzeczy dalszych jakie mi w głowie siedzą to, pomimo tragicznego samopoczucia (już nawet nudzi mi się trąbienie o tym na prawo i lewo) to na horyzoncie widać jakieś światełka w postaci: SZPAK ed.V w składzie ja, Guma, Zibol i MossGrande (ech… pierwszy SZPAK bez Wałcza, który będzie melanżował w Brukseli ;)), Święta (pierwsze święta Bożonarodzeniowe pod względem aury w konwencji „Wielkanoc” ;)), Sylwester (tutaj szykuje się jakaś tajemnicza domówka) i przebąkiwania na temat sesji RPG. Co do tego ostatniego to chodzą słuchy o jakimś Silent Hillu, jak nie to to może mi nareszcie uda się coś sklecić choć w to raczej wątpie. Zbyt ciągną mnie stojące smutno w szafie: Agricola, Gra o Tron, Ghost Stories, Barbarossa i nadchodzące Dominion i Czerwony listopad.

Jeśli kręci Cie dobry RAP, jeździsz na desce i... eee... Nie no, pomyliłem teksty ;). Zacznijmy od początku. Jeśli chcesz spotkać 4 czołowych twórców polskiej fantastyki, 6 czołowych polskich organizatorów konwentów ;), bądź wziąć udział w którejś z atrakcji przygotowanych przez ponad 50 prelegentów w jednym z 7 bloków programowych, to przychodź 13 Grudnia na godzinę 10.00 do toruńskiego XLO.

http://www.tdf2008.pl/

Ci którzy mnie znają wiedzą, że Małolata słucham odkąd tylko wyszedł jego pierwszy album „W pogoni za lepszej jakości życiem”. Płyty słucham jakiś rok CODZIENNIE, i stanowi ona trzon mojej playlisty, praktycznie wszystkie kawałki znam na pamięć. Gdy tylko zobaczyłem, że w Od Nowie szykuje się koncert to oczy zaczęły się świecić. Gorzej, że brało mnie przeziębienie, z kasą ostatnio nie jest lekko, a i ekipy coś nie było chętnej widać. No ale cóż, ostatecznie wybrałem się zupełnie przypadkowo z Wałczem i Wurstem pod klub aby „wybadać teren”, wyglądało to raczej biednie i już mieliśmy odchodzić. Gdybym tak postąpił w istocie to straciłbym bardzo wiele…

Postanowiłem kupić bilet dlatego, że znajoma ekipa (Nina – koleżanka z liceum i jej ekipa) wchodziła właśnie na koncert. Krótka wymiana zdań: „A wy co?”, „Ano my na Pezeta”, a ja na to: „Pezet mi w sumie wisi, ja się nakręcam na Małolata”. „Aha, spoko, no to wbijamy razem?”. „Ano”. Opłaciliśmy bilety (25zł) dwóch karków zaczęło nas przeszukiwać i tu pojawił się mały zgrzyt (a właściwie joke ;)). „Co pan tam ma?”, ja na to: „Gry planszowe”. Zabawne były ich miny, ale spojrzeli na Samuraia i Mozaikę i dali spokój. Po wejściu muszę przyznać, że zszokowała mnie dosyć mała liczba osób (dosłownie kilkadziesiąt).

Gdy tylko ogarnęliśmy wzrokiem salę udaliśmy się do szatni, i tu mały zonk bo: „Plecaków nie przyjmujemy”. No cóż, trudno… „Prawdziwy biały murzyn i z plecakiem porapuje” – myślę sobie. Zamówiliśmy sobie piwko i usiedliśmy nieopodal sceny. Początkowo było nudnawo bo całość supportowali jacyś bliżej nieznani lokalesi. Ale gawędziło się miło i nie powiem - porozmawialiśmy sporo. Około godziny 22.00 zaczęło być żwawiej bo rozpoczął się contest BBoi. Kolesie robili takie cuda jak skakanie na jednej ręce z nogami założonymi za głowę – SZOK. Trwało to z pół godziny, następnie pojawili się pierwsi Rapowi goście.

Był to ponoć znany toruński DJ z Rubińca (Robert D czy jakoś tak?) i jakiś toruński zespół. Ziomek wyszedł i powiedział, że już Hip-Hopu nie słucha (LOL :D), ale zagra koncert In Memoriam. No cóż… Tekstów nikt nie znał była lekka zamuła, ale koleś w bit wchodził dosyć dobrze więc jakoś to tam brzmiało. Nieco zrezygnowany w końcu udałem się po kolejne piwo (za kasę pożyczoną od Niny, bo sam nie miałem już nic). Stoję przy barze i mało się nie obsikałem bo...

...SŁYSZĘ MAŁOLATA!!! AAA!! ŁIIII! (tutaj dopiszcie sobie dźwięki podjaranych dwunastek – zresztą taka mniej więcej była średnia wieku dziewczyn na koncercie :)
Zbiegałem do Sali koncertowej takim tempem, że omal się nie zabiłem. Wpadłem pod samą scenę, a zdaje się że Małolat zaczął koncert kawałkiem „Rap z Boiska”. Dobre nagłośnienie i dyspozycja nie gorsza niż na płycie zapowiadała absolutnie mistrzowski koncert. Małolata wyobrażałem sobie identycznie jak wygląda. Na koncercie ubrany był w biały T-shirt (promujący płytę jego brata – Pezeta pt. „Muzyka rozrywkowa”).

Wróćmy jednak do piosenek. Rapowałem na całe gardło razem z Małolatem jednocześnie biało-murzyńsko się uginając, tak że mnie ręce bolały. Chwilę po „Rapie z Boiska” na scenę wszedł nie kto inny jak Pezet, i zaczął się kawałek absolutnie znany „Noc i dzień”. Bracia rapowali całkiem kozacko, choć było widać, że Pezet tego wieczora nie jest w formie, miejscami się zatykał i bit leciał bez słów. Mnie to nie ruszało, bo szedłem na MAŁOLATA a nie na PEZETA i małolata – jak większość. Chłopaki skończyli kawałek i dalej przyszła znowu pora na Małolata, wtedy zaczęła się najlepsza część koncertu, poszły kawałki:
„W weekendy żyjąc”, „Przestępcze myśli” i szczególnie ruszający na koncercie singiel „W tej grze”. Na sam koniec ponownie wspólnie z Pezetem zagrali kawałek „Daj mi przeżyć”. Później ogłosili razem, że w przyszłym roku wydają wspólny album (nie muszę chyba pisać, że kupię oryginalny :). Małolat ubrał kurtaję i musiał zdaje się zawijać gdzieś, a Pezet miał się szykować na swój właściwy koncert. Jako że było już po 24.00 stwierdziłem, że Pezet może sobie porapować beze mnie i taksówką zawijałem się na chatę. Koncert był mistrzowski. Żałuj, Wałcz że Cię nie było.

Powiało chłodem, ale zaiste - coś w tym jest. W tego typu święta najchętniej schowałbym się w łóżku pod kołdrą i czytał jakąś książkę, lub w wersji idyllicznej pograł z sprawdzoną ekipą nad planszami lub przypomniał sobie jak fajnie w listopadzie gra się w RPG. Ale nie, trza iść na cmentarz zanieść miliony świecących puszek, zwanych inaczej zniczami, poszorować sobie groby i ogólnie odbyć ze zmarłymi melanż (w końcu to ich dzień). Miejmy tylko nadzieję, że Ci zmarli tam gdzie są nie marzną tak jak my stojąc nad grobem... A co do tych nowych zmarłych to szans na to że się wyjdzie z siebie jest multum. A to babka idąca zapatrzona w kwiaty, a nie na to że ja idę z naprzeciwka balansując na jednej nodze by ją wyminąć, a to jakiś palant wjeżdża na mnie samochodem. No i do tego te rozmowy po kątach, msza na cmentarzu przypominająca jeden wielki cyrk (w dodatku ze zbyt słabym nagłośnieniem). Ech...

Zacząłem studia. Na razie wygląda to bardzo fajnie. W poniedziałki zajęć brak (będę miał czas, żeby chadzać sobie to klubu gier bitewnych „Oko terroru”). Oczywiście zanim zacząłem zbierać Orki to sentyment mnie przygniótł i już wymieniałem armybooka na armię Ogrów, którą wcześniej już zbierałem. W piątki jedne zajęcia, wobec czego spokojnie mogę sobie pozwolić na "Planszowanie" co mnie bardzo cieszy. Ekipa z roku wydaje się bardzo fajna. Powoli zaczynam też powracać do życia po męczącej przeprowadzce. Od wczoraj mam neta, bez którego czułem się jak bez ręki. Niestety znów zapowiadane w poprzednim wpisie sesje Neuro będą musiały poczekać, bo ogrom pracy czeka mnie i ekipę przy organizacji TDF. Tak to już jest, że żeby bawić się mógł ktoś reszta musi na to harować. Życie studenckie wygląda jak na razie mniej więcej tak jak na załączonym obrazku. Pozdrawiam wszystkich.

Ano, nasunął mi się taki temat, a dokładniej w dzisiejszej rozmowie na gg przypomniał mi o nim Wozzie. Problem jest taki, że mam za dużo zainteresowań i za Chiny z żadnego nie umiem zrezygnować. Był czas, że ponad rok interesowałem się tylko Planszówkami i literaturą fantastyczną (głównie polską). Chciałem odejść od gier czysto fantastycznych, bo uznałem że zabierają za dużo czasu. Chciałem zapomnieć o pięknych chwilach spędzonych z RPG. O sesji Monastyru, przy której sikałem od miażdżącego klimatu (pozdro Ola jeśli kiedykolwiek to przeczytasz). Chciałem zapomnieć jak dobrze się czuję jako MG Neuroshimy. Prawda jest taka, że na kampanię dłuższą niż 2-3 sesje nei starczało mi samozaparcia, ale przez ten czas bawiłem się zacnie. Chciałem też odejść od WFB. Bo, a to figurki za drogie, a to malować się nie chce. Jakiś czaas temu sprzedałem figsy. I jaki z tego morał? Taki, że sesje Neuroshimy z nową ekipą rozpoczynam w przyszłym tygodniu (lub najdalej za dwa tygodnie), a wczoraj kupiłem armybooka do moich ukochanych Goblinów. Fantastyka wciąga jak tornado, pamiętajcie o tym, że jak już zaczniecie to nie ma wyjścia...
P.S. Na focie malowana przeze mnie figurka z armii Ogrów do WFB

Tytuł tej notki, dosyć wulgarny, zaczerpnięty został z knigi Piotrka Rogoży (który przyjedzie do nas na TDFy). Polecam jego obydwie książki, a w szczególności motyw Kurwy Mać czczonej przez ziomali. Jednak nie o tym ma być ta notka. Tym razem, pojadę EMO klimatem. Życie jest złe, żyletki i te sprawy. Walnąć się łomem, skoczyć z mostu, albo w wersji bardziej lajtowej schlać się jak świnia. Strasznie wszystko się komplikuje ostatnio. O swoich problemach zdrowotnych nawet nie piszę, bo po nich wszystkich sądzę, że gdybym założył specjalistycznego bloga medycznego to byłby w czołówce wyszukiwarek. Pierw problemy zdrowotne sprawiły, że cały Sierpień siedziałem w domu, ale nic to mówię – wynagrodzę sobie Polconem. Będzie fajna biba, zrobie turniej Konkurencji, poznam Pomimo, pogadam na żywo w sprawie wydania „Pnącz” z Lizardem i Puszonem, ale nie – byłoby zbyt pięknie. Choroba i ciach Polcon sobie leci, a ja sobie leżę. Później był Zahcon. Udał się dosyć fajnie, jednak z relaksem miał – wbrew temu co nakrzyczała na mnie Magda – mało wspólnego. Obiecałem sobie, że Polcon wynagrodzę sobie U-botem w Łodzi. Zgłosiłem nawet oficjalnie turniej Konkurencji do Programu. A tu trzask, choroba pozahconna – przeziębienie. Wszystko ok., turniej Konkurencji jest wdrukowany w Informatorze, gorzej że mnie nie ma. Deskorolka, leży i kwiczy w samotności, ja zaczynam wariować z nudów. Kurwa Mać. Joł!

Wyobraźcie sobie, że 22 sierpnia w toruńskich „Nowościach” pojawił się artykuł dotyczący planszówek. Dowiedziałem się o nim dzięki Wałczowi (dzięki!). Co do samego artykułu to dobrze, że porusza się i dostrzega kwestię Eurogier w skomercjalizowanej prasie. Znacznie gorzej, że człowiek który tam pisze pod hasło Eurogry kwalifikuje np. Magica (karcianka kolekcjonerska) i LOTRa figurowego. Widać też, że nie do końca jest „na czasie”, bo zawiera informację, że obecnie na topie jest gra Teby, która o ile mnie nie myli wyszła daaawno temu, a na BGG też raczej „szału nie robi”. Z drugiej strony mówi o grze „Pandemic”, która takim hitem zdecydowanie już jest. Słowem, dziwny artykuł, ale chyba - mimo wszystko - dobrze, że się ukazał. Trochę szkoda jedynie, że nie ma informacji o "Planszowaniu", jako miejscu gdzie w Toruniu można pograć. Chyba autorowi zabrakło chęci na rozeznanie się w tym temacie, a to przecież istotne info. Zapraszam do wybadania artykułu samemu:
http://www.nowosci.com.pl/look/nowosci/article.tpl?IdLanguage=17&IdPublication=6&NrIssue=889&NrSection=80&NrArticle=111489&IdTag=832

Nie zdziwię się jak to takie właśnie wytłumaczenia będzie się stosować w odniesieniu do Polskich sportowców. Gdy oglądam Olimpiadę Pekin 2008 to jedno, jedyne słowo jakie przychodzi mi na myśl w odniesieniu do naszych sportowców to „żenada”. Nie można wszystkich wkładać co prawda do jednego worka, są niby jakieś promyczki nadziei. Ale jak patrzę, że sam amerykański Phelps zdobywa pewno z 2, 3 razy więcej medali niż zdobędą biało - czerwoni to… Jak patrzę w tabelę medalową i widzę, że medal ma chociażby sponiewierana przez Rosję – Gruzja, Tadżykistan i parę innych krajów to serce mi się kraje. Jak słyszę, że w TVP 1 Przemysław Babiarz mówi, że nasza sztafeta 4x200m stylem dowolnym jest o 5 sekund za Hiszpanią, która jest… przedostatnia!!! Jak słyszę, że nasi żeglarze zdobyli niezwykle dużo bo 19 miejsce na 23 ekipy to… Czuję się tak jak nasze „złotka” po dzisiejszym meczu z Japonią. Kto nie zna wyniku meczu to podpowiem – nie jest to dobre samopoczucie…

Jak pewnie większość z Was wie, Rapem interesuję się jakieś 8 lat. Polskich wykonawców mam w małym paluszku, z amerykańskimi też jakoś tam daję radę. Od dawna obiecywałem nagranie własnej płyty. Nareszcie staje się to możliwe. Zakupiłem fajny mikrofon firmy Philips, nauczyłem się obsługiwać program Audacity (nie wielka to sztuka bo jest on jednym z łatwiejszych do robienia muzyki). Premiera całego krążka odbędzie się pewnie na blogu co szumnie jeszcze będę ogłaszał. Krążek będzie się nazywał „Rap Górna Półka” i nie wykluczone, że pojawią się na nim jacyś goście. Bity to niestety darmówki z Internetu bo sam ich komponować nie umiem, a dj’a zaprzyjaźnionego nie mam. Na dobry początek pierwszy kawałek do posłuchania pt. „Frajerom…”. Zachęcam serdecznie do komentowania. Możliwe, że z czasem ogłoszę także, jakieś fajne konkursy związane z płytką gdzie będą krążki do wygrania.

P.S Przepraszam za jakość kawałka, ale mój dom to niestety nie studio :/

Kawałek do zassania tutaj (UWAGA, WULGARNE SŁOWNICTWO):

Tekst: JAskier (Pit) Grafika: Miłek

Dziś prezentuję pierwszy pasek komiksu "Jakubskie Przygody". Od tego jak Wam się podoba mogą zależeć dalsze losy komiksu. A zdradzę tylko, że mamy multum inspiracji.

P.S. Przepraszam za jakość. Mam nadzieje, że jakoś ją przebolejecie. Przy kolejnym odcinku obiecujemy poprawę.

Jakiś czas temu wróciłem z wakacji, ponadto zdałem maturę (kto by przypuścił ;P), a nawet dostałem się na Socjologię na UMK (drugi mój wybór, pierwszy – dziennikarstwo było po za zasięgiem). Ostatnimi dniami latałem z Gilem po tormięsie z łopatami i miotłami aby przygotowywać secret spot deskorolkowy (teraz już nie taki secret ;)). Miejscówka wyszła prześwietna i śmigam na nią codziennie. Ponadto z rzeczy najnowszych to zostałem Orgiem tegorocznego Zahconu i pracy też jest niemało, jednak dla tak mistrzowskiej imprezy warto się poświęcić. Mam nadzieję, że nie omieszkacie wpaść i zobaczyć co powstało z moich i wielu innych osób trudów. W sumie – jak to zwykle w wakacje – mógłbym jeszcze długo opowiadać. A to o tym, że moja najnowsza planszówka – „Pnącza” – jest gotowa i szukam dla niej wydawcy (tak, tak jeśli jesteś wydawcą to pisz na jaskier9[At]op.pl). A to o tym, że w przyjaźni rozchodzę się z Wrotami Wyobraźni (tuż po tym jak zostałem red. nacz. Tamtejszego kącika gier planszowych), ale to nie oznacza, że nie będę nigdzie poza blogiem pisał, o nie… Już wkrótce, wielki powrót w miejscu tak zacnym, że … słowa to za mało. Myślę, że i ja na tym zyskam i czytelnicy, bo forma tego miejsca będzie mnie zmuszała do regularności. To tyle. Więcej nowości w kolejnych wpisach.

P.S. Bym zapomniał. Pod www.jaskierp.yoyo.pl dzięki pomocy Marcina powstała stronka, będąca moim portfolio jako autora planszówek. Wpadajcie czasem.

P.S. 2 Na kolażu miejscówka Zahconowa (ostrzcie sobie zęby!)

26 czerwca ogłoszone zostały nominacje do Zajdla za rok 2007, najważniejszej, polskiej, literackiej, nagrody fantastycznej. Jeśli chodzi o opowiadania, to muszę niestety przyznać, że żadnego z nich nie czytałem. Na pierwszy rzut oka, można zauważyć że w natarciu są antologie opowiadań Księga strachu wyd. Runa. Już od dawna interesowałem się tą pozycją, ale jakoś nie zakupiłem. Chyba czas to zmienić. Jeśli spojrzymy na powieści to jest tu bardzo ciekawie. Mamy miażdżący objętościowo Lód Dukaja, z tego co gdzieś tam udało mi się wyczytać to jest to książka wybitna. Zdawałoby się, że murowany faworyt do zdobycia nagrody. Ale czy Dukaj ma wielu fanów… Przekonamy się na/po Polconie, który w sierpniu w Zielonej Górze. Z M@rcinem planujemy się tam wybrać, ale jeszcze zobaczymy jak to będzie. Z dalszych nominacji mamy 13 Anioła, który cały czas czeka w kolejce do przeczytania, a którego dostałem od Orlicy, mamy 2 tom Pana Lodowego Ogrodu, następcy zdobywcy Zajdla z przed dwóch lat (o ile dobrze pamiętam). Z tego co czytałem, nie ma on już „tego czegoś”. Dalej jest Renegat M. Kozak. Książka posiadająca rzeszę fanów (na jej podstawie powstał nawet RPG internetowy). Myślę, że może ona być zagrożeniem dla Lodu. Dalej jest książka Szostaka o której nie słyszałem i nie umiem się wypowiedzieć. Na koniec zostawiłem sobie Orbitowskiego i Tracę Ciepło. Książka i autor wyśmienita. Dla mnie już teraz jest to mój osobisty Zajdel. Jedna z najlepszych książek z pogranicza Horroru jaką czytałem. Polecam! Polecam! Polecam!

Uwaga, uwaga! Prawdziwa rewolucja, tego jeszcze nie było. Na moim blogu konkurs, i to w dodatku z nagrodą dla zwycięzcy! Zabawa jest prosta. Typujemy wyniki meczów grupowych UEFA Euro 2008:

Polska : Niemcy
Polska : Chorwacja
Polska : Austria

Głosy należy podawać w komentarzu do tego newsa do dnia 08.06.2008 do godziny 12.00. Jedna osoba może oddać tylko jeden głos. Głosując należy podać swój adres e-mail.

Przykładowy głos:

Polska : Niemcy 11:0
Polska : Chorwacja 5:0
Polska : Austria 2:1

Ździchuuuuuuuu [At] wp . pl

Spośród wszystkich głosujących osób, które wytypują poprawnie 2 lub 3 wyniki meczów zostanie wylosowany zwycięzca, który otrzyma egzemplarz czasopisma „Świat Gier Planszowych numer 3” i 10 kalendarzyków konwentu „Toruńskie Popołudnie z Fantastyką”. Pragnę zaznaczyć, że jeśli zwycięzca nie będzie mógł odebrać nagrody w Toruniu, to sam będzie musiał opłacić koszta wysyłki.

Jakiś czas temu na blogu naszego klubu – Planszowania, pisałem o moim wypadzie do Warszawy. W ubiegły Piątek i Sobotę udało mi się powtórzyć ten manewr. Hobbystycznie co prawda działałem tylko w Piątek, niemniej chyba i to warto opisać. Ponownie moją Mekką było centrum handlowe Blue City. Najpierw odbyłem małe zakupy w świetnym Skate Shopie – Kamuflage. Następnie za 5zł pośmigałem na mojej desce w Kamuflage Skate Park. Tu pojawił się zgrzyt. Ludzi było tyle, że praktycznie nie dało się porządnie pojeździć. Strasznie ciężko było się wtopić w tłum bywalców parku, którzy mieli – jak to wszędzie – niepisany kodeks poruszania się po obiekcie. Sprowadziło się to do tego, że zrobiłem kilka byle jakich tricków, popatrzyłem na jazdę lokalesów (a było w paru przypadkach na co patrzeć) i zwinąłem się do sklepu planszówkowego – Graal. Tam nabyłem dwie gry – Yellowstone Park i Rat hot. Następnie udałem się do klubu planszówkowego Agresor, gdzie zagraliśmy w Sabotażystę i Condottiere i bardzo miło podyskutowaliśmy z Krzyśkiem „Pędrakiem”. Było śmiechu co nie miara, ponadto bardzo miło odbieram warszawskie środowisko graczy. Sobota to małe zakupy w Galerii Wola (spodenki w Moro Skate Shop) i nowa gra Egmontu – „Polowanie na robale” (w Empiku). Ten ostatni tytuł to bardzo ciekawa wariacja Super Farmera. Idealna do gry z młodszymi, ale nie tylko. Podsumowując, było bardzo fajnie i z utęsknieniem wypatruję kolejnego takiego wypadu.

Matury powoli się kończą. Zostały mi jeszcze tylko egzaminy ustne z angielskiego i niemieckiego. Generalnie nie chcę mi się specjalnie pisać na ten temat, dlatego dziś nieco o… dzisiejszym dniu :). Nareszcie zaczynam mieć czas na swoje zajęcia. Zacząłem znów jeździć na desce, a także zabrałem się za lekturę nowej książki – Operacja dzień wskrzeszenia autorstwa naszego dobrego znajomego z 4 ed. TPzF – Andrzeja Pilipiuka, ale wróćmy do sedna wpisu. Z nudów (na desce byliśmy tylko ja i Gil) wybraliśmy się na ruiny toruńskiego Tormięsu, poza 2 ładnymi koleżankami w jednej z pieczar, znaleźliśmy… UWAGA! Kolesia siedzącego w podziemiach z 4 zapalonymi zniczami i… lalką. Szok na maksa, jakiś psychol. Klimat naprawdę niezły, człowiek ma poczucie jakby przeniósł się do realiów takich dzieł jak Neuroshima, Fallout czy I’m Legend. Naprawdę było sporo strachu. Tormięs zamienia się w coś na podobę Czarnobyla. Z ruin, chodników i cegieł rzeźni wyrastają ogromne drzewa, krzaki i trawy. Wszędzie pełno niebezpiecznych dziur i ogromny system korytarzy pod ziemią. A po tym wszystkim skaczą króliki, lata mnóstwo ptaków. Gdyby nie żule, byłoby to wymarzone miejsce na deskę czy sesję RPG. Gdyby nie żule…

W poniedziałek, 5 maja (czyli w pisemną maturę z języka polskiego) ten blog będzie obchodził swoje pierwsze urodziny. Pisze mi się bardzo miło, mam nadzieje, że i Wy wchodzicie tutaj nie z przymusu, a z tego powodu, iż czasem Was coś zainteresuje, przykuje uwagę. Dziękuję serdecznie za to, że chce wam się czytać i komentować. Mam nadzieję, że 2 rok tego bloga będzie równie dobry. Nie ukrywam, iż mimo tego że jest to praktycznie pamiętnik to bardzo się cieszę z wszelkich komentarzy. Tym razem jest to naprawdę ostatni wpis przed maturą :P. Podsumowując, dzięki za aktywność i zainteresowanie. Mam nadzieję, że przy drugich urodzinach, ilość wpisów nie spadnie, a zawartość będzie dużo ciekawsza, czego Wam i sobie życzę. Trzymajcie kciuki za maturę!

Całe życie nie lubiłem okularów. Nie lubiłem to mało powiedziane, nienawidziłem po prostu. Gdy byłem z rodzinką na Saharze to oczy mi prawie krwawiły, ale jako jedyny nie ubrałem okularów, bo sądziłem że to straszna wiocha. Teraz jednak za sprawą konkretnego, lansowego ;), oldschoolowego i rapowego (ach te przymiotniki ;P) modelu, jest szansa, że się to zmieni. Zamówiłem te okularki, które widzicie na zdjęciu (konkretnie, to ten brązowy model). Strasznie mi się podobają. Co o nich sądzicie?

Wylądowaliśmy na nowej planecie „Okres 2 tyg. Przed maturą”. Wbrew wcześniejszym zapewnieniom nie jest łatwo. Obcy przedzierają się do naszego mózgu. Kilku z nas poległo. U swoich kamratów zaobserwowałem drobne halucynacje, jednak ciężko je porównać do moich. Dziś podczas patrolu o mało się nie przewróciłem. Przez bariery mojego mózgu przedzierają się setki słów, tak obcych na co dzień „Socjaldemokracja, prawo pozytywne, Mahatma Ghandi, normy prawne, Czerwone brygady, Bierny opór, społeczeństwo obywatelskie aaa, to mnie rani nie zniosę.” Po tej misji biorę urlop, długi urlop. Pomimo podobnej atmosfery do ziemskiej zaobserwowałem podwyższone pocenie się i sporadyczny ból głowy. Nie jest łatwo, oj nie jest. Obcy, których udało nam się ujrzeć przypominają ludzi. Są bardzo weseli, ganiają po dworze, beztrosko grają w piłkę itp. Nas to nie dotyczy. Jeszcze 2 tyg i zacznie się piekło.

Pisałem poprzednio, że blog będzie leżał odłogiem "aż do po maturze" tymczasem stwierdzam, że jestem w stanie wysupłać sobie chwilkę czasu na dodanie nowej notki. Toteż nie powinno być tak źle jak pisałem. Z rzeczy najnowszych, to strasznie się pochorowałem po Pyrkonie i zaliczyłem dwa antybiotyki :/. Jakby tego mało od przedwczoraj nawala mi serce. W związku z tym udałem się do lekarza, aby odbyć swoje pierwsze w życiu EKG. Wyniki był dobry, przy czym lekarz zaobserwował wzmożone bicie serca :/. Być może będą potrzebne kolejne badania, a tymczasem mam pozostawać pod kontrolą... Mam nadzieję, że to nic poważnego. W szkole zapierdziel ostry z wystawianiem ocen. A gdy tylko mam troszkę czasu wolnego to uczę się (albo, próbuję się uczyć, bo nie za bardzo się chce mi na tym skupiać) lub piszę maturę próbną. Dziś udało mi się wyskoczyć na zakupy i nabyłem buty (z dawna upragnione Falleny), koszulkę, spodnie i fajny pasek. Mała rzecz, a w określe przedmaturalnym niezwykle cieszy. Jutro gram nareszcie w planszówy z Irkiem i mamą. Ech, ostatnio prawie wogole nie mam czasu na grę. Ale po maturze...
P.S. Przepraszam za taką przyziemną notkę, ale jakoś mi się tak zebrało...

Do matury zostały około 33 dni. Jest to zatrważająco mała ilość, powtórzyć muszę w sumie tylko WOS i nieco polski niemniej taka ilość czasu jest w sam raz. Niestety oznacza to dla mnie całkowite wyłączenie z życia hobbystycznego, aż do 20 maja, czyli na około 1,5 miesiąca. Przez ten czas będę również bardzo mało (a nawet w ogóle) pisał na blogu. Ci którzy czytają moje wypociny uprzejmie proszeni są o nie zrzucanie zakładki z tym blogiem do folderu: „czytane raz do roku”. Na pewno blog nie zostanie zamknięty. Po prostu będzie to chwilowy przestój, a po maturze powinno wszystko wrócić do normy. Nie wyrobiłem się z relacją z Pyrkonu. Powiem tylko, że było cudnie. Może po maturze napiszę nieco więcej, choć nie gwarantuję. Tymczasem życzcie mi szczęścia i wytrwałości w nauce i egzaminach ;)

Dzyń, dzyń, dzyń, jedzie, jedzie mikoł... Eee. To nie ta piosenka, sorry. Ten śnieg za oknem mnie zmylił ;). Zbliża się w końcu wielkanoc. W ciągu ubiegłych dwóch dni odbyłem świetne rekolekcje w kościele św. Jakuba. Po takich spotkaniach naprawdę człowiekowi wraca wiara w Boga... a pomyśleć, że nie chciało się iść. No, ale wróćmy do Świąt. Święta to święconka, kościół, obżarstwo, teoretycznie nauka przed maturą (póki co jeszcze nie usiadłem do niej). Ale święta to też granie planszówkowe i prezenty! O tych ostatnich chciałem nieco napisać.

Przede wszystkim, zacząć należy od tego, że łatwo nie było. Pula 200 zł a do wyboru grubo ponad kilkadziesiąt tysięcy planszówek z całego świata ;). Jednak gdy spojrzałem na oferty polskich sklepów to zadowolenie moje nie było wielkie. Większość tytułów fajnych, albo nie było, albo miało termin realizacji 3-5 dni (a zamówienie składałem wczoraj, więc nie mogłem sobie pozwolić na taki długi czas oczekiwania). Wśród tytułów, które bardzo chciałbym mieć pojawiały się takie jak Dancing Eggs (niedostępne w Polsce), Hamsterrolle (niedostępne w Polsce), Yellowstone Park (za długi czas oczekiwania) czy Barbarossa (podobnie jak YP).

Mimo to ostatecznie jestem bardzo zadowolony i nie mogę się doczekać długouchego zająca kicającego z grami. Wśród tytułów, które upolowałem znalazły się 4 karcianki i...UWAGA! UWAGA! 1 RPG!!! Pierwsza karcianka, to tytuł ostatnio bardzo popularny. Sympatyczna gra o kupowaniu kotów w workach pt. Filou: Die Katze im Sack. Nowy tytuł autorstwa Friedemanna Friese. Zapowiada się arcyciekawie. Kolejna gra to 2 edycja polskiego bestsellera rozgrywanego w realiach naszej rodzimej wsi czyli Wiochmen 2. Trzecia gra to nowsza wersja Blefuja, czyli gra o robieniu sałatki warzywnej o jakże inspirującej nazwie Kakerlakensalat. Ostatni tytuł to gra, która miała swoją premierę na ostatnim Essen Messe czyli Chicago Poker autorstwa Cathali i Faiduttiego. Nie wiem o niej za dużo, więc rozpisywać się nie będę. Niemniej coś mnie przyciąga do tej gry stąd wybór.

No i na koniec ów tajemniczy RPG. Jest to tytuł Nowej Fali, który od początku mnie korcił. Tematyki szpitala psychiatrycznego w grach nie mogłem ominąć :). Gdy myślę o tym systemie przypominają mi się świetne sesje Frankensteina Faktorii i banan sam wskakuje mi na twarz. Liczę na naprawdę dobrą rozrywkę, obym się nie zawiódł.

Jak widać gierki, na które postawiłem nie są hitami rankingu BGG, czy mózgożerami. Są to zwyczajne, niezobowiązujące party game. Gry głupie i śmieszne. Takie jakie tygrysy lubią najbardziej :)